„Niech każdy, kto wierzy, że Izrael ma prawo do istnienia, płonie!”

„Niech każdy, kto wierzy, że Izrael ma prawo do istnienia, spłonie!” „Izrael nie ma prawa istnieć. Jeśli uważasz, że Izrael ma prawo istnieć, to ty nie masz prawa istnieć!”
„Ludzie w Gazie chcą tylko jednej rzeczy – być szczęśliwymi widząc to” – podpis pod filmem przedstawiającym rakiety mordujące izraelskich cywilów. [1]

To wszystko publiczne słowa Sanad Abu Assaf – obywatela Jordanii, lidera ruchu propalestyńskiego mieszkającego od 3 lat w Warszawie. Organizatora i przemawiającego na dziesiątkach demonstracji. Brał udział w proteście na którym zaatakowano ambasadę Izraela i zamieszkach na Uniwersytecie Warszawskim podczas których poturbowano strażników uniwersyteckich a jednemu pocięto rękę. [2] Współautora dziesiątek postów z osobami takimi jak Dr Ahmed, Emil Al-Khawaldeh, Nina Michnik, Gábor Máté, Adam Black czy Thiago Avilia z „Flotylli Wolności” oraz z grupami takimi jak Poznański oddział partii Razem, FFIPP Poland, kolektyw Kefijah, Akademia dla Palestyny, Kolektyw Dziennikarski, Plakaciary BDS Jordan, Europe Palestine Network czy Inicjatywa Kaktus. [3] Ta grupa – prawnicza, wspierana przez duże NGO-sy jak stowarzyszenie Nomada – składała doniesienia do prokuratury oraz listy do rządzących razem z Sanadem.

Sanad współtworzył akcję „Queery dla Palestyny”, gdzie polscy queerowi influencerzy fotografowali się z symbolami palestyńskimi. Był też zaangażowany w atak na platformę równościową firmy transportowej przez antyizraelskich demonstrantów na warszawskiej Paradzie Równości. Robił to zaraz po tym, jak publicznie napisał słowa o tym, że każdy, kto wierzy, że Izrael ma prawo do istnienia, powinien spłonąć. [4]

Przyjrzyjmy się jeszcze raz pierwszemu zdaniu tego tekstu. Cały wpis Sanada brzmiał: „Niech każdy syjonista spłonie, niech każdy, kto wierzy w prawo do istnienia Izraela, spłonie.”

To wezwanie do morderstw, a właściwie do ludobójstwa niezliczonej liczby osób – milionów, a może i miliardów. Kładzie też kres wszystkim tłumaczeniom antysemitów mówiących, że gdy atakują oni syjonistów i syjonizm, mają na myśli jedynie izraelską skrajną prawicę. Nie – „syjonizm” oznacza po prostu uznanie prawa Żydów do samostanowienia. I za to lider polskiego ruchu propalestyńskiego, współpracownik największych liderów światowego ruchu propalestyńskiego, chce palić niezliczoną liczbę ludzi.

W czasie gdy Sanad pisał swoje wezwania do ludobójstwa, Jordania przechwytywała pociski lecące mordować izraelskich cywilów i niszczyć ich domy. Musiało to bardzo wzburzyć Sanada. Napisał wtedy także: „Jebać Jordan, jebać Arabów, jebać Polskę itd.” [5] Być może – wykazując ogromną empatię dla emocji tego człowieka (wzywającego do ludobójstwa) – można by pomyśleć, że przeżył jakiś kryzys i w wyniku tego napisał te rzeczy. Niestety nie. Napisał je i nie usunął, a cała jego wcześniejsza działalność świadczy o tym, że zawsze wzywał do tego samego.

Sanad w swoim profilu ma czerwony trójkąt – często go eksponuje, ma nawet tatuaż z tym symbolem nienawiści, oznaczającym Hamasowskie cele do zniszczenia (nie tylko militarne, ale przede wszystkim żydowskich cywilów). To, że używa go w tym znaczeniu, pokazał, wrzucając zdjęcie czerwonego trójkąta rozbijającego Gwiazdę Dawida – międzynarodowy symbol Żydów, nie tylko Izraela. Ten sam symbol, którym naziści oznaczali Żydów podczas Zagłady. [6]

Opublikował on także grafikę autorstwa Hamasu z tym samym trójkątem – tym razem odnoszącym się do Jordanii – oraz z cytatem „Goebbelsa Hamasu”, Abu Obaida. [7]

Wrzucił selfie, na którym dumnie prezentuje się w bluzie z napisem: „Jeśli nie nazywają cię antysemitą, to nie walczysz o Palestynę wystarczająco mocno” oraz z czerwonym trójkątem. [8]

Znaczące są także dwa inne posty – jeden z cytatem:
„Palestyńczyk to cywil, nawet gdy nosi broń, jest ruchem oporu. Izraelczyk jest kolonizatorem, nawet jeśli odpoczywa na plaży”, oraz drugi: „Kolonializm nie odpuści, dopóki nie przystawisz mu noża do gardła.” [9]
W temacie noża i zachęt do mordowania wzywał także: „Jeśli widzisz moje ręce puste, podaj mi broń, jeśli jej nie znajdziesz, podaj mi nóż” [10]

Oczywiście w temacie „ruchu oporu” Sanad wielokrotnie popiera Hamas, Islamski Dżihad i inne frakcje odpowiedzialne za mordy 7.10, zamachy na cywilach i tysiące rakiet wystrzeliwanych na Izrael. Publikuje ich grafiki propagandowe. Nie zamyka się też wyłącznie na terroryzm palestyński – promuje również liderkę Japońskiej Czerwonej Armii, organizacji, która w latach 70. przeprowadziła rzeź cywilów na lotnisku i inne masakry terrorystyczne. [11]

Sanad współorganizował także marsz z listopada 2024 roku, gdzie czczono portrety terrorystów (w tym z Hamasu) i wznoszono flagę Palestyny z flagą islamistycznego Iranu. [12]

Grupy i osoby z nim działające, dające mu być liderem, mówcą – nie mogą zasłaniać się niewiedzą o jego skrajnym antysemityzmie, poparciu dla terroryzmu oraz faszystowskiej dyktatury Hamasu.

Im po prostu to nie przeszkadza – lub imponuje. To nie pierwsza taka sytuacja, a kolejna cegła budująca mur, którym to środowisko odgradza się od realnej pomocy Palestyńczykom, ich samostanowieniu i sprawiedliwemu pokojowi. Stając po stronie antysemityzmu, terroryzmu i islamizmu – który poświęca palestyńskich cywilów i palestyńskie samostanowienie, byle tylko zabić jak najwięcej Żydów.

Miesiąc po masakrze 7.10 opublikował taki „wiersz”:
„I nagle
Podszedł do nas zamaskowany mężczyzna.
A za nim szły zjednoczone klany i uchodźcy, muzułmanie i chrześcijanie, od skrajnej lewicy do skrajnej prawicy, ateiści i wierzący, żołnierze i cywile.
On mówi, więc my słuchamy.
I nagle.
Napełnia nas pewnością,
Że pewnego dnia będziemy o krok od wielkiego zwycięstwa.” [13]

Ten „wiersz” w przerażająco celny sposób charakteryzuje współczesny antysemityzm – łączący skrajną lewicę z prawicą, chrześcijan z muzułmanami, itd. Słuchających propagandy zamaskowanych terrorystów i wykonujących ich polecenia we wspólnym marszu. By dojść do „wielkiego zwycięstwa”. Czym ma być to zwycięstwo, Sanad napisał już na samym początku: spaleniem Żydów i wszystkich, którzy uważają Żydów za ludzi oraz nie odbierają im prawa do samostanowienia. Nasza Odpowiedź na to może być tylko jedna: Nigdy więcej!

Dodaj komentarz